Derin bir umudun onuru için...

26 Ağustos 2020 Çarşamba

 

Geceye armağan ettiğim müptezel mutluluğum, köhne bedenlerimiz putlaşacak diye korkuyorum, bir peri edasıyla savuruyor ruhun çıplak kelimelerimi,sığınıyorum bir deliliğin yalnızlığına ve ayışığındaki karanlığın başka acısı yokmuş aslında..  




Gönderen Onur Ay zaman: 06:31
Bunu E-postayla GönderBlogThis!X'te paylaşFacebook'ta PaylaşPinterest'te Paylaş
Etiketler: ayışığı, Gece

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa
Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Hakkımda

Fotoğrafım
Onur Ay
Profilimin tamamını görüntüle

Blog Arşivi

  • ►  2015 (20)
    • ►  Ağustos (19)
    • ►  Ekim (1)
  • ►  2016 (13)
    • ►  Nisan (1)
    • ►  Mayıs (1)
    • ►  Temmuz (2)
    • ►  Ağustos (2)
    • ►  Eylül (5)
    • ►  Ekim (2)
  • ►  2017 (8)
    • ►  Nisan (1)
    • ►  Temmuz (1)
    • ►  Ağustos (3)
    • ►  Eylül (3)
  • ►  2018 (1)
    • ►  Haziran (1)
  • ▼  2020 (6)
    • ▼  Ağustos (6)
      •  Geceye armağan ettiğim müptezel mutluluğum, köhne...
      • Gündüzün sarmaşık düşleri , toprağın yeşile doymuş...
      •  Gecenin yalnızlığı ruhum, cam kesiği gibi tanyeri...
      • Mum üzerine yazılmış kelimelerle avutuyorum kendim...
      •  Kelebeğe ömür biçebilir misiniz ? sivrilmiş yalnı...
      •  Gayet masumane senden kalan herşey, dudak uçların...
  • ►  2021 (4)
    • ►  Haziran (4)
  • ►  2025 (9)
    • ►  Haziran (9)
Resim Penceresi teması. Blogger tarafından desteklenmektedir.