Bir düş sesi duyuyorum , senden kalma. Biliyorum ki yüreğimde kan.. Artık senin damarlarında.

 Bir şarkının en güzel ritüelinde hatırlansın çiçek dolu hayaller , düşlerin aşktan kalma yanan bedenleri ile gecenin beyazlığına bürünsün gülümseyen ruhlar. Ve ona ait olan...

   Sen hiç yüreğinden vazgeçtin mi? Nasıldır bilir misin ? Yeni doğmuş bir bebeğin kokusunu içine çekip sonrasında tebessüm etmek ve oradan ayrılırken tatlı düşler bırakmak gibidir, aslında yürek henüz hapis değilken vazgeçmemek gerekir.

    Gökyüzünden kalma , ölümü talihsizlik olarak düşünen şiirlerim Cemal Süreya edası ile hayal kurmakta. Akşamın gece yosunlu kabuğunu çoktan incittik halbuki. Ve aslında, çok sevmek gerek, hiç, seni seviyorum demeyecek kadar çok...